Entity Framework Code First Fluent Api - definiowanie poza DbContextem

Tworząc model z wykorzystaniem Fluent API lepiej umieścić kod definiujący strukturę poza Contextem.
Zobaczmy na przykład.

    public class Person
    {
        public int Id { get; set; }
        public string FirstName { get; set; }
        public string LastName { get; set; }
        
        public int? IdAddress { get; set; }
        public Address Address { get; set; }
    }

    public class Address
    {
        public int Id { get; set; }
        public string Street { get; set; }
        public string City { get; set; }
        public string BuildingNumber { get; set; }
    }

    class TestContext : DbContext
    {
        public DbSet Persons { get; set; }
        public DbSet




 Addresses { get; set; }

        public TestContext(string connectionString) : base(connectionString)
        {
        }

        protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder)
        {
            modelBuilder.Entity().ToTable("Person");
            modelBuilder.Entity().HasKey(x => x.Id);
            modelBuilder.Entity().Property(x => x.Id).HasColumnOrder(1);
            modelBuilder.Entity().Property(x => x.FirstName).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(2);
            modelBuilder.Entity().Property(x => x.LastName).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(3);
            modelBuilder.Entity




().ToTable("Address");
            modelBuilder.Entity




().HasKey(x => x.Id);
            modelBuilder.Entity




().Property(x => x.Id).HasColumnOrder(1);
            modelBuilder.Entity




().Property(x => x.City).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(2);
            modelBuilder.Entity




().Property(x => x.Street).HasMaxLength(100).IsRequired().HasColumnOrder(3);
            modelBuilder.Entity




().Property(x => x.BuildingNumber).HasMaxLength(10).IsRequired().HasColumnOrder(4);
            modelBuilder.Entity().HasOptional(x => x.Address).WithMany().HasForeignKey(x => x.IdAddress).WillCascadeOnDelete(true);
        }
    }

Widać że kodu mapującego jest już 11 linijek. Każda aplikacja (poza demonstracyjnymi :) ), składa się z większej ilości tabel = więcej kodu mapującego.
Można sobie zadać pytanie ile linii będzie mieć metoda OnModelCreating kiedy dodamy kolejne tabele z ich mapowaniem.
Aby tego uniknąć można skorzystać z klas konfiguracyjnych, które przenoszą informacje o mapowaniu poza metodę OnModelCreating:

    class TestContext : DbContext
    {
        public DbSet Persons { get; set; }
        public DbSet
 Addresses { get; set; }

        public TestContext(string connectionString) : base(connectionString)
        {
        }

        protected override void OnModelCreating(DbModelBuilder modelBuilder)
        {
            modelBuilder.Configurations.Add(new PersonConfiguration());
            modelBuilder.Configurations.Add(new AddressConfiguration());
        }
    }

    public class PersonConfiguration : EntityTypeConfiguration
    {
        public PersonConfiguration()
        {
            ToTable("Person");
            HasKey(x => x.Id);
            Property(x => x.Id).HasColumnOrder(1);
            Property(x => x.FirstName).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(2);
            Property(x => x.LastName).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(3);
            HasOptional(x => x.Address).WithMany().HasForeignKey(x => x.IdAddress).WillCascadeOnDelete(true);
        }
    }

    public class AddressConfiguration : EntityTypeConfiguration

    {
        public AddressConfiguration()
        {
            ToTable("Address");
            HasKey(x => x.Id);
            Property(x => x.Id).HasColumnOrder(1);
            Property(x => x.City).HasMaxLength(50).IsRequired().HasColumnOrder(2);
            Property(x => x.Street).HasMaxLength(100).IsRequired().HasColumnOrder(3);
            Property(x => x.BuildingNumber).HasMaxLength(10).IsRequired().HasColumnOrder(4);
        }
    }

Kod staje się bardziej czytelny, a samo dodawania następnych konfiguracji stanowczo się upraszcza.