70-511 Rozdział 4 - Kontrloki interfejsu użytkownika

Kontrolki łączą w sobie wizualny widok wraz z predefiniowaną funkcjonalnością. Mogą służyć do wprowadzania danych, wyświetlania, zaznaczania itp.

Podstawowe kontrolki służące do budowy interfejsu użytkownika:

Button 

Przycisk umożliwia wykonanie określonego przez programistę kodu.
Niektóre ciekawsze właściwości przycisku:

• AutoEllipsis - w przypadku gdy tekst nie mieści się na przycisku, niewidoczna cześć zostaje ukryta i dodatkowo dostajemy efekt trzech kropek: Tekst...
• DialogResult - przypisanie jednej z wartości enuma DialogResult
• FlatStyle - ustawia wizualny styl klawisza
• FlatAppearance - styl klawisza gdy jest ustawiona właściwość FlatStyle
• TextAlign - wyrównanie tekstu na przycisku

Tworzenie uchwytów do zdarzeń przycisku możliwe jest w prosty sposób w graficznym edytorze. Oprócz zwykłego kliknięcia istnieją bardziej specjalistyczne, które udostępniają więcej informacji o tym co dzieje się na ekranie.
Tworzenie uchwytów do zdarzeń przycisku jest proste i sprowadza się do wybrania odpowiedniego zdarzenia z paska Propeteries.
Przyciskowi można przypisać możliwość ustawiania automatycznego właściwości DialogResult. W tym celu szukamy w okienku właściwości (Properties) DialogResult i wybieramy odpowiednio OK w przypadku klawisza potwierdzenia operacji lub Cancel w przypadku gdy nie chcemy potwierdzić operacji.


Label

 
Kontrolka ta ma za zadanie wyświetlić tekst tylko do odczytu. Label oferuje tzw. Klawisze dostępu (Access Key). W połączeniu z klawiszem ALT pozwalają się odwołać do innej kontrolki. Przykładowo: na formatce jest Label wyświetlający tekst „Imię” a obok pole tekstowe do wpisania go.
Ab ustawić klawisz dostępu należy przed wybraną literą tekstu w Labelu postawić ampersand (&). Następnie ustawić właściwość UseMnemonic na true. Ostatnią czynnością, którą należy wykonać to przypisać wartość właściwości TabIndex - o jedną mniejszą niż kontrolka która ma być wskazana przez Labela. 


TextBox

Komponent ten ma na celu umożliwić użytkownikowi wprowadzanie danych.
Kilka ważniejszych właściwości:

•  AutoCompleteCustomSource - kiedy jest ustawiona właściwość AutoCompleteMode, przechowuje tablicę podpowiadanych wartości
• AutoCompleteMode - tryb podpowiadania, możliwe są: None (brak), Append (dołącz), Suggest (wyświetl propozycje), and SuggestAppend (połączenie dopisywania z wyświetlaniem sugestii)
• AutoCompleteSource - źródło danych do bindowania z podpowiadaniem
• CharacterCasing - wielkość wprowadzanych liter
• Lines - zwraca tablicę ciągów znaków w przypadku gdy właściwość Multiline jest ustawiona
• MaxLength - maksymalna ilość znaków
• PasswordChar - zamiast tekstu wyświetla wprowadzony znak
• ScrollBars - ustawia paski przewijania
• WordWrap - zaokrąglanie zbyt długich tekstów

MaskedTextBox

Kontrolka bardzo podobna w działaniu do TextBox z możliwością ustawienia maksi wprowadzanych znaków. Pozwala na ograniczenie wprowadzanych znaków, oraz wymuszenie poprawnego formatu danych podawanych przez użytkownika.
Niektóre ważniejsze właściwości:

• AllowPromptAsInput - czy znak w masce może być użyty jako wartość wprowadzana przez użytkownika
• AsciiOnly - jeżeli ustawione na true, pozwala tylko na znaki ASCII
• BeepOnError - sygnalizuje błąd dźwiękiem
• CutCopyMaskFormat - czy maska ma być zachowana podczas kopiowania zawartości MaskedTextBox
• HidePromptOnLeave - czy po opuszczeniu kontrolki znaki maski mają być wyświetlane nadal
• InsertKeyMode - tryb wprowadzania tekstu (wstawianie, nadpisywanie)
• Mask - maska
• PromptChar - znacznik maski
• RejectInputOnFirstFailure - czy parsowanie ma być przerwane po pierwszym złym znaku, wprowadzonym przez użytkownika
• TextMaskFormat - czy znaki maski mają być zwrócone, czy też pominięte podczas pobierania zawartości

 Możliwe wartości maksi można znaleźć na stronie http://msdn.microsoft.com/en-us/library/system.windows.forms.maskedtextbox.mask.aspx